Het was weer een lastige taak, maar de jury’s en het publiek hebben uit meer dan honderd bijdragen aan de ZomerSalon hun favorieten gekozen. De winnaars werden bekend gemaakt tijdens de laatste dag van de tentoonstelling, samen met het thema voor 2025: Amsterdam 750 jaar.
In totaal zijn er vijf winnaars, twee gekozen door de vakjury, bestaande uit Raul Balai, Merel Jansen en Su Tomesen, twee door het publiek en één door het team van CBK Zuidoost.
De jury koos Pa su doño, Timothy Voges en The Embodiment of Sunshine, Milena Anna Bouma. Het publiek gaf de meeste stemmen aan The mutoscope, 80 years in 80 seconds, Agata Zwierzynska en L’Age d’Or, Daniel Dansou. Het team van CBK Zuidoost vond Nizam, David Michel Fayek het mooist.
De vakjury was onder de indruk van het niveau van de expositie. Bij de beoordeling werd ook goed gekeken naar de connectie met het thema Tijd. De drie kunstenaars prezen Timothy Voges onder andere om zijn ‘goede techniek’, en vanwege ‘de meerwaarde van het educatieve aspect van het werk en de culturele overdracht die hierdoor plaatsvindt.’
Over Milena Anna Bouma zei de vakjury dat haar werk deed denken aan een ‘breekbaar dier’ of een ‘fles met een briefje erin dat een weg door de zee of oceaan heeft afgelegd.’
De winnende kunstwerken (van links naar rechts):
Timothy Voges: Op Curaçao bestaat een oude traditie waarbij je bij een uitvaart een speld mag prikken in de kleding van de overledene. Deze rituele handeling wordt beschouwd als een manier om de geest van de overledene te verankeren aan het lichaam, waardoor deze rust kan vinden in het hiernamaals.
Het leven wordt vaak beschouwd als een vluchtige reis, waarin we slechts een tijdelijke passage hebben op deze aarde. In deze context fungeert het schilderij als een krachtige herinnering aan onze eigen sterfelijkheid, een memento mori.
Milena Anna Bouma: In mijn werk “The Embodiment of Sunshine” concentreerde ik mij op een archeologische vondst: een uit amber gesneden beertje. Het beeldje dateert uit een periode tussen 9600 en 4100 voor Chr. en is waarschijnlijk ooit gemaakt als amulet voor een jager. Als er een soort ‘time portal’ zou bestaan, waarin het object als in een teletijdmachine vanuit het stenen tijdperk in onze huidige wereld zou worden geteleporteerd, hoe zou het er dan uitzien? Welke betekenissen zouden we er dan aan hechten? Met de gekleurd glas refereer ik direct aan de iconische Goudbeer snoepjes.
Een archeologisch haribosnoepje dus, die onder meer vragen oproepen over het heden en hoe zich dat tot de geschiedenis verhoudt.
Agata Zwierzynska: De titel verklaart het verband met het begrip tijd. Een reusachtig flipboek. 780 pagina’s (een interactieve sculptuur). Een gemodificeerde filmspoel bevat 780 portretten van mijn zieke vader. De nostalgische spoel bladert zijn pagina’s om als hij wordt omgedraaid door een krukmechanisme. De kijker ziet mijn vader veranderen van kind naar tiener, naar een jonge man, naar een oude man, een zieke man en uiteindelijk een dode man. We zien 80 jaar voorbij flitsen in 80 seconden met animatie-elementen.
Daniel Dansou: “In de oudheid werd hun land Kemet genoemd, niet vanwege de kleur van de aarde in een vluchtig seizoen, maar vanwege de kleur van haar inwoners. Tijdens het “gouden tijdperk” was het de stamvader van de mensheid.
Toen kwam de tijd waarin Kemet werd gedestabiliseerd en verdeeld, gevolgd door een tijdperk van vergetelheid, waarin historische feiten werden verzwegen en verdraaid voordat ze aan nakomelingen werden geleerd, een tijd waarin zelfs de waarheid van fossiele reconstructies en ander wetenschappelijk bewijs verborgen bleef.
Nu komt er een tijd van vernieuwing, van superieure tijdelijke kennis, van rechtvaardigheid en eerlijkheid.”
David Michel Fayek: Werk geïnspireerd op de poging om Britse militaire orde (nizam) op te leggen in de Egyptische plattelandsgemeenschap aan het eind van de 19e eeuw, wat met het verstrijken van de tijd resulteerde in een ontwrichte en gefragmenteerde bevolking.
Op 12 september opent alweer de nieuwe NEXT-tentoonstelling, samengesteld door curator Zela Odessa Palmer. Taal staat centraal in het werk van zes internationale kunstenaars, onder de titel In the Mother Tongue of a Warrior Poet. Gerenommeerde en opkomende artiesten laten zien hoe taal identiteit beïnvloedt en tegelijk onderdeel is van die identiteit. En hoe taalRead more
Op 6 juli zijn in het Brasapark twee prachtige nieuwe kunstwerken onthuld. Het is onderdeel van een groter project voor kunst in het park, dat ervoor moet zorgen dat bewoners zich betrokken voelen en uitgenodigd om elkaar te ontmoeten. De twee werken zijn van Jamahl Richters, die een werk maakte dat gebruikt kan worden enRead more
